Zij woont sinds een jaar in Zweden voor een cursus 'outdoor-education' en gidst ons naar een van haar lievelingsplekjes in de streek: een mini menierood houten schuilhuisje op een rots aan een meer. 2 km wandelen door het bos vanaf de parking. We heisen matjes, slaapzakken, pampers, proviand.... en Lise's wafelijzer op onze rug en trekken met haar voor 2 dagen naar dat huisje. Weerom: kampvuurtjes maken, wandelen, spellekes spelen aan de rand van het water, uren met Max dennenappels gooien in het meer, slakken vissen, ... maar hout sprokkelen hoeft niet. Omdat je in het natuurgebied geen hout mag nemen, wordt het verzameld en ligt er een stapeltje gekliefd hout klaar bij het schuilhuisje. De Zweden zijn ongelooflijk. Danku Zweden! En Danku Lise voor de overheerlijke kampvuur-wafels!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten