Friesland, Zuid-Denemarken en mijmeringen

Friesland
Friesland had ons 4 prachtige dingen te bieden: Tess, een mooie fietstocht naar het Lauwersmeer, een camping met vuurpotten en een zonnige piknik in het haventje van Zoutkamp.
Tess was de kleindochter en tevens buurmeid van de volledig lege natuurcamping van Vierhuizen, een gehucht van 6 huizen in het Friese land. Met de mobilhome in de zon en uit de wind, een verwilderde speeltuin met raket, een boomgaard vol paasbloemen en een Hollands vriendinnetje van 5 jaar was het voor ons echt vakantie. 2 nachtjes blijven was echt het minimum voor Jolan en Tinka, die bij Tess binnen en buiten liepen alsof ze al jaren bevriend waren, en wij zijn in racetempo door de tijdschriften-lectuur geraakt die zich tijdens Nieuw Zeeland had opgestapeld in onze brievenbus.
Ondanks de zon moesten we al onze kleren aantrekken voor een fietstocht, het blijft hard waaien. Uit de wind is het haast T-shirt weer en in de wind guur herfstweer. De fietstocht leverde lekkere viskes op voor in de pan 's avonds.
Voor 4€ kopen we op de camping een krat stookhout voor een tweetal avonden kampvuur in een vuurpot. Johnny en ik kunnen tweemaal tot bedtijd buiten blijven zitten dicht bij het vurke.
In het haventje van Zoutkamp vonden we 'ambachtelijk Deens schepijs', Scandinavië komt dichterbij.

Zuid-Denemarken
We peren op 1 avond door van Groningen tot net voor de Deense grens, 470 km. Oh nee, we zijn absoluut niet anti-Duits ofzo, met enkel 'het groene kampeerboekje' van Nederland en reisgidsen van Scandinavië ontbreekt het ons gewoon aan informatie over Duitsland waardoor we besluiten kilometers te vreten en door te rijden. Na deze eerste week hebben we volgend plan opgevat:
'S avonds een 200 km rijden (uitzonderlijk eens meer) en zelf nog op een gezond uur naar bed. Dan stoppen we even na donker op een wegparking en dus slapen we gratis.
De volgende dag rijden we na het ontbijt nog 30 a 50 km door (met Jolan als co-piloot) tot aan een leuke camping. Zo hebben we 2 lange dagen op die camping, want de volgende dag rijden we weer verder nadat de kinderen in bed liggen. Als het leuk is blijven we natuurlijk gewoon langer, maar twee volle dagen om de streek te verkennen en ook een grote fietstoer te maken is na de eerste week ervaring best voldoende.
Op de camping net over de Deense grens (Kollund) was het aloude 74 km lange smokkelpad langs de kust een heerlijke route om te volgen bij de daguitstapjes. Op dag 1 te voet naar links het bos in. Op dag 2 per fiets naar rechts tot in Graste waar het koninklijke buitenverblijf gelegen is. Tinka, Jolan en Max hebben zich in de publieke tuin van dat paleis geamuseerd met hollen achter het volautomatische grasmachien, hilarisch.
Zuid Denemarken lijkt wat op Friesland, maar dan op z'n Belgisch. Het landschap is super weids en verlaten. Eindeloze velden met hier en daar op grote afstanden een boerderij. Friesland is plat, Denemarken licht glooiend. De dorpjes zijn klein en de dorpse stadjes overzichtelijk. Met dat verschil dat de huizen tegenover de eenheidsbebouwing van Nederland in Denemarken een allegaartje zijn van typologie, kleur baksteen, grootte en vorm, Belgisch dus.
Den Deensen Aldi is daarentegen niet zo Belgisch en verkoopt een volledig ander gamma met super veel okologiske producten. Zo kochten we okologiske wortelen en havermout en er is zelfs okologiske vlierbloesemsiroop in den Aldi hier!

Mijmeringen
Als we bij onze collega-reizigers op de blog van Bart en Katleen (familiezwysenbolt.blogspot) of van Youri en Annelies (piratenopschattenjacht.blogspot) kijken, zijn we een beetje jaloers op hun heerlijke zomerse (zweet)weer, alleen maar blote armen te zien op hun foto's. En als we op de blog van Dieter en Charlotte kijken (triptochinabybike.blogspot) zijn we een beetje jaloers op hun grote uitdaging: per fiets een immens ambitieus doel bereiken, dat is toch ook wel ongelooflijk heerlijk. Nog zelf fietsend in Nieuw-Zeeland prezen we ons gelukkig met onze zomer terwijl Dieter en Charlotte maar door de sneeuw bleven fietsen en waren we gelukkig met de uitgekiende en bewust geselecteerde ultieme fietsroutes, zoveel mogelijk weg van snel verkeer en in zo mooi mogelijke landschappen, terwijl Dieter en Charlotte bij hun weg rechtdoor waarschijnlijk ook vervelende stukken moeten doorbijten.
Maar nu met onze dubbele broeken aan en sjaaltjes rond in ons mobilhomeke vragen we ons ook af hoe wij al onze dagen zullen vullen. We moeten steeds op zoek naar dagtripjes, wat voor ons echt moeilijker is dan een uitdagende fietsvakantie. Het voordeel is dan weer dat we de fietsen bij hebben en die onbepakt kunnen inzetten om bijvoorbeeld dat smokkelpad af te fietsen. Een pad dat enkel door mountainbikers en wandelaars werd gebruikt en kronkelig over strandjes en door bossen liep. Als je per fiets op doortocht bent kan je je dat soort sublieme zanderige afgelegen fietspaadjes niet permitteren. Zolang het dus vaak zacht en mooi weer is kunnen wij er altijd met de fiets op uit en worden het fantastische dagen. Maar die 100%-mooi-weer-garantie van Griekenland of betere nog: Indonesië, die hebben we jammer genoeg niet....... Dat wordt nog spannend! Voorlopig droog en redelijk zonnig, maar voortdurend een snijdende wind.
Tinka en Jolan zijn wel overduidelijk: zij vinden verkiezen de mobilhome boven het reizen met de tent en genieten van de grote verzameling oefen-, kleur- en spelletjesboeken. Dat is ook belangrijk.

ZUIDERZEEMUSEUM en eerste lessen

DAG 1
Het eerste doel was Rotterdam met een afspraak om 14u bij de fietsenmaker waar Johnny's sjieke stadsfiets vandaan komt, voor een eerste gratis afstelling na 5 maanden. Goed dat we die afspraak hadden, anders hadden we waarschijnlijk nog uren, en wie weet zelfs dagen blijven prullen in Antwerpen.
Na Rotterdam rijden we onmiddelijk door naar Amsterdam. De kinderen klagen al. Buikpijn, verveling, honger. We hebben eigenlijk geen mondvoorraad bij (wel 30 pakken met falafelachtig veggieburger-poeder, maar geen enkele koek of brood), en de namiddagspits zet op rond Amsterdam. Oh jee, wat doen wij in Godsnaam in een mobilhome? Waarom zitten we niet op de fiets? ... Zo spookt het door ons hoofd.
We stappen uit aan de rand van Amsterdam, plunderen een LIDL en springen op de fietsen naar het stadscentrum. En dat voelt al stukken beter: fietsen door de rukwind heen en over de grachtjes, een 6€-pizza in een hippe en gekleurde wijk en een ijsje knal in het centrum. Daar genieten we van. We leggen lekker uitgewaaid de kindjes te slapen en rijden daarne verder richting Enkhuizen waar het Zuiderzeemuseum morgen op het programma staat. We stranden om 22u op een autostradeparking vlak voor de afrit 'Enkhuizen' en hebben lessen geleerd:
1. Beperk het rijden overdag tot het absolute minimum en rij vooral als voor Tinka, Jolan en Max de nacht is begonnen
2. Zorg dat er steeds een droge koek, brood en fruit aanwezig is, zeker tijdens het rijden
3. Neem zoveel mogelijk de fiets voor uitstapjes

DAG 2
Nog maar 20 km tot aan de ingang van het Zuiderzeemuseum, maar Jolan haalt het net niet en de parking opdraaiend braakt Jolan al haar fristi en cornflakes eruit. Les 4. : Ook al beperk je de kilometers rijden overdag, laat Jolan zelfs voor kleine ritjes vooraan zitten.
Het Zuiderzeemuseum is fantastisch. Het weer is aan de gure en kille kant, maar we vermaken ons de hele dag in de Hollandse ouderwetse gezelligheid van molens, piepkleine huisjes, grachtjes en folklore. We rijden een heel kort stukje tot aan een natuurcamping vlakbij, nabij Medemblik, en genieten van het thuis-zijn in ons compacte campertje. Max geniet van zijn koffertje speelgoed, Tinka bladert door haar kaft met foto's van juf Charisse, Jolan stoeit wat met Johnny en ik kook pasta-pesto. Buiten is het kil, maar binnen heel knus. Ik ben toch maar even heel blij dat we in een mobilhome zitten en niet buiten voor een tent.

PAUZE tussen de 2 reizen

Van 23 maart tot 17 april, bijna een maand waren we weer in België, van hot naar her. Eerst acclimatiseren in Antwerpen en Tinka werd na 2 nachtjes al gedropt op school voor een sleep-over met de klas. Voor Tinka (en haar klasgenootjes) was het best emotioneel om even weer op het toneel te verschijnen bij juf Charisse, maar ik ben er zeker van dat ze heel erg heeft genoten van de pijamafuif, met daarna nog een klasfotograaf en een spetterend verjaardagsfeest met Daan en Raoul. Daarna Pasen in Limburg met veel familie (Johnny even naar Italie voor het beachfrisbee kampioenschap Paganello) en later met veel vrienden en hun kroost. Weer een nachtje in de stad en dan naar de Ardennen, alom met familie en tussendoor ergens nog heen en weer voor een vrienden-weekend lekker fietsen in de belgische bossen bij de kabouter van La Chouffe ter ere van Helene. Na de paasvakantie hadden we nog 4 dagen nodig alvorens we weer de aftocht konden blazen. Dat waren fijne dagen: de mobilhome wat installeren, repareren en prepareren. De kinderen bleven die laatste 4 dagen afwisselend bij de 4 grootouders en Johnny en ik konden eens lekker kinderloos klussen, pakken, kuisen, organiseren, rond hossen en rondhangen in het Antwerpse. 'Den boot' was de gastvrije uitvalsbasis in de stad van waaruit werd geopereerd.
Johnny en ik waren huisloos en op den dool in eigen stad, zigeuners, sliepen zelfs een nacht in de mobilhome op de parking van Spoor Noord (gewoon bang dat de mobilhome zou leeggeplunderd worden de nacht voor vertrek) en we vonden het allemaal OK. We wisten dat de kinderen genoten van de rust, de aandacht en de verwentijd bij al die fantastische grootouders. En wij hebben in de Limburg en op het Ardens fietsweekend zowat de meeste vrienden en hun kinders terug gezien wat ook super deugd deed! Het was een ideale pauze tussen onze twee reizen, die op zich ook meer van een rondreis weg had dan van een rustige pauze, met daarenboven nog een inspectie en aanzet van een mogelijk samenwoonproject. Ja, zelfs dat blijft door het reizen heen altijd kriebelen en leven.