Het is twee dagen redelijk miezerig weer (27-28 mei) maar dat past bij de setting: een bos waar de aarde 13.000 jaren geleden is open gereten, waarbij tussen die spleten grotten zijn gecreëerd. Een abstract plan op een infobord bij de parking toont 5 grotten. In regenpak (tegen de miezer, maar ook om de onderwereld te bekruipen) en met petzl op het hoofd trekken we er op uit. Pas op dag 2 vinden we de laatste 2 grotten. 2 van de 5 grotten hebben een in-en uitgang, waarvan 1 grot 120 meter lang is. Voor Johnny en mij is het echte speleologie, maar Tinka en Jolan bewegen zich als een vis in het water door het onderaardse. Max moet er niks van hebben en blijft veilig boven onder de miezer. De grottenverkenningstochten worden afgewisseld met geknutsel in de mobilhome. Die gespleten rotskorstbodem is machtig om te zien en toont met wat voor stenige bodem de zuidelijke Zweedse bossen het moeten stellen.
De rotsen, spleten en steenbrokken zijn ideaal voor verstoppertje bedot, Max telt mee tot 10, Tinka rent al naar den bedot en Jolan vindt het nog wat te spannend en blijft zo lang mogelijk in haar holleke.
Ik schrijf al rijdend richting Goteburg. We rijden ongeveer ter hoogte van de 58ste breedtegraad en het is frappant dat het hier al veel langer licht is. Om 11 uur s' avonds is het nog niet echt donker en het is alweer licht om 4 uur 's ochtends. Hop naar de middernachtzon!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten