De Rallarvegen

Na 5 dagen op dezelfde camping in afwachting van Max zijn beterschap zijn we content dat we nog eens iets gaan 'ondernemen'. En het is niet niks: we gaan met Frans en Kris Noorwegens mooiste fietstocht maken, de Rallarvegen. Een weg van Haugastol (800 meter hoog) tot Flam (zeeniveau, aan de fjord) over een hooggebergte (pas op 1340 meter) die ooit diende om de spoorbaan Oslo-Bergen aan te leggen en die nu in al de boekjes wordt aangeprezen als beste fietstocht. 86 km. Eerst gedurende 40 km 500 meter omhoog en dan op 46 km 1340 meter omlaag. We maken er een driedaagse van en slapen 2 keer in een DNT-hut.
De eerste dag is het bij de start een klein beetje zonnig, maar al snel totaal bewolkt en onbeschrijfelijk harde wind op kop. We beuken vooruit en genieten van het landschap. Na 20 km zijn we blij met een hartjeswafeltje in een knutselig cafeetje en moeten we bekomen van de wind. De volgende 7 km komt daar nog eens wat motregen bij, we komen goed nat en compleet uitgewaaid aan in de 'bemande' DNT-hut (sjiek volpension hotel eigenlijk, en best prijzig). Maar het avondeten laat zich smaken, en de beddekes ook! Dag 2 start met een goed ontbijt buffet, gevolgd door striemende regen en nog meer wind op kop. Frans en Kris twijfelen over een terugkeer, maar zetten toch mee door, want wij denken niet aan teruggaan. Over sneeuw, in wind en regen, langs meren in de mist, over een heel slecht pad met dikke losse stenen en naast de spoorlijn kronkelt onze weg. De mist ontneemt ons het zicht over de bergen. Gelukkig is er weer een café-hutje om ons halverwege de rit wat te verwarmen, de tas hete thee smaakt. Tegen 15u bereiken we de onbemande DNT-hut met 53 bedden en een zalig kacheltje. De gezellige sfeer en warmte van deze hut is onze welverdiende beloning voor de extreme dag in weer en wind. Gelukkig is het stralend weer als we ontwaken... heerlijk!!! Dan zien we nog wat van het landschap, Yes! Frans vat de drie dagen Rallarvegen goed samen als we net op de fiets zitten: "Johnny, ik heb 2 dagen gevloekt, maar dit zou ik voor geen goud willen missen!" Het landschap is prachtig en het is stevig dalen. We zijn 's middags al in Flam waar we tegen 18u de trein terug nemen naar onze auto's, om zo de hele fietstocht in flash back nog eens mee te maken, maar dan volledig onder een strakblauwe lucht.
( klein detail: platte batterij bij aankomst aan de mobilhome, Frans laadt de batterij weer startklaar en Johnny rijdt 40 km terwijl wij - het is al laat - pizza's bestellen) Na de pizza's nemen we afscheid van Frans en Kris die naar het warme Zweden trekken.