Moeilijke keuzes
Nieuw Zeeland is meer een mobilhome paradijs dan een fietsparadijs. Het hele toerisme is gebaseerd en uitgerust in functie van mobilhome-trekkers. De afstanden lijken op kaart zeer fietsbaar, maar in werkelijkheid schieten we zeer traag op, te traag om het lijstje high lights af te werken. Een lijstje dat je met een mobilhome zonder probleem afhandelt. Je zou als fietser kunnen opteren om de grote banen te volgen van high light naar high light of van noord naar zuid en 70 km per dag af te werken, maar langs de zuidkust bijvoorbeeld is het net heerlijk om telkens kleine kiezelpaden tot aan de kliffen en baaien te nemen om daar je tentje neer te poten. Liever kleine baaikes en rustige wegen dan kilometers vreten om bijvoorbeeld bij Milford sound te geraken. Milford sound hebben we intussen al van het to do lijstje geschrapt, en er moeten nog streken worden doorstreept. We vinden het geweldig op onze fiets hier en genieten van de uitdagingen, de vrijheid, de beweging, de fijne contacten met de mensen, de sport, het buiten zijn, het bollen, het zweten, het puzzelen, het uitstippelen, wind in de haren, de zon, de zichten, ... Maar ondertussen groeit het plan om op ons 55 nog eens terug te komen om heerlijke trekkings te doen. Er zijn zoveel geweldige staptochten te doen! 2 en 3 daagse staptochten en dagtochten, kayaktochten en trekkings. Dus binnen 25 jaar komen we terug om te wandelen met een knapzak en een mobilhome. Er zijn naast families met kleuters, jonge koppeltjes en Japanners of Chinezen ook echt veel oude mensen op weg in mobilhome. Het lijkt of iedereen hier die op pensioen is de mobilhome in wipt en het land rond gaat. Zoveel schattige oude koppeltjes of 3 oude vriendinnetjes in een campingwagen. Dat zie je bij ons niet gebeuren zeggen we dan. Naast oudjes-paradijs is Nieuw Zeeland ook absoluut een kleuterparadijs! In elk gehucht hebben ze de afgelopen jaren geïnvesteerd in een degelijke mooie en meestal zeer nieuwe speeltuin. Tinka en Jolan komen volledig aan hun trekken en ook Max is heel fan van schuivaffen. En als er geen speeltuin te bespeuren valt volstaat de natuur wel, overal adembenemend aanwezig.
Tinka en Jolan spelen zo fantastisch samen! Ze trekken er overal samen op uit, 2 poesjes op avontuur, 2 koks met steen-gebakjes, 2 pinguïns op een nest, 2 prinsessen in een boomhut, 2 vogeltjes in een kamp, 2 vissers, mama en kind op reis, naast de weg, op het strand, op de camping, in het bos of de speeltuin.... Ze zijn na enkele seconden al op pad in een of ander verhaal alsof. ...En Max erachteraan, of op onze arm of op zoek naar lolloos.
De kaart die we eerder op de blog hebben gezet met onze geplande route is volledig achterhaald. Miford sound bewaren we voor binnen 25 jaar en de route langs de westkust laten we ook voor wat ze is. Deels omdat we bang zijn van regen en sandflies, deels omdat er daar weinig dorpen zijn (die bij de gletsjers in functie van het toerisme) en we bang zijn voor de afstanden, en ook omdat we ongerust zijn dat we daar geen vervoer gaan vinden die onze fietsen mee willen nemen als we het daar om 1 of andere reden beu zijn en sneller verder willen. Want er zijn toch heel wat busfirma's die geen fietsen willen nemen, en anderen die geen tandems willen, heel vervelend. 1 keer al belachelijk veel betaald voor een shuttletaxi die wel onze fiets in een aanhangwagen mee wou/kon nemen, aan taxiprijs dus, auw.
We zijn in de helft van de tijd nu en in 1/4e van de etappes, 2 etappes worden alvast geschrapt en plannen aangepast. Elke avond van 21u15 tot 22u30u (nadat de meisjes stil zijn en wij klaar zijn voor slaapzak) worden routes bekeken en mogelijkheden uitgezet, korte- en langetermijn plannen op kaart bekeken. Vorige week de toch wel heftige beslissing genomen om Milford sound en 'de westkust zoals gepland' over te slaan en een hele andere lus te nemen. En daar zijn we intussen heel blij mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten