VERSLAG - etappe 2: de ruige zuidkust

Na twee uur en een half bus-rijden van Aomaru (oostkust) naar Balclutha (zuidkust) is het landschap veranderd van panorama's van hoge besneeuwde bergtoppen naar stijle kliffen, van strakblauwe lucht naar dreigende wolken, van het land der azuurblauwe meren naar woeste baaien en verlaten smalle mistige stranden en van dorre glooiende bergflanken naar grillige regenachtige oerwouden en venijnige heuvels.

We fietsen kleine stukken, ten eerste om wat tijd over te houden voor een strandwandeling (op zoek naar zeeleeuwen) of een oerwoud tochtje, ten tweede omdat de bergen klein maar venijnig zijn en we vaak op grind fietsen waarop we geen meter vooruit komen. We fietsen maar 20 km per dag gemiddeld, maar dat kost ons precies even veel moeite als de 45 km die we bij de meren presteerden, ondanks het feit dat die meren midden in een gigantisch gebergte lagen. We stijgen ettelijke keren per dag van zee naar 150 meter hoogte, mooi maar heftig.

Eerste stop was Kakapoint.
De tent knal naast een oerwoud (Tinka was binnen een seconde al het bos in), met 's nachts in de tent rechts exotisch vogelgefluit, zo van dat fluiten zoals op relaxatieceedees, en links het gekrijs van de meeuwen op het strand 200 meter bergafwaarts.

Tweede stop was de Surrat Bay lodge.
In Kakapoint in de gietende regen wakker geworden en de hele dag is het blijven regen. Dat gaf ons het goede excuus om na 14 nachten tent-slapen naar een lodge te trekken. Een fantastische keuze. Vanuit ons kamertje hadden we zicht op de baai en een kolonie zeeleeuwen. Tegen 's avonds was de regen opgehouden zodat we een zeeleeuwentocht konden maken: lekker ver langs het strand gewandeld en vele zeeleeuwen gezien.

derde nacht in purakaunui Bay
Na inkopen voor de komende 4 dagen in Owaka en een kort waterval-uitstapje een doodlopend pad gevolgd naar een afgelegen doc camping. Een handvol stoere surfboys, reuzehoge kliffen, palmbomen en rotsen langs het water gaven een onwerkelijke kampeerplek, de meest onbeschrijfelijke plek tot hier toe.

Vierde nacht in Papatowai
We ploeteren veel te hard langs super stijle grindpaden in the middel of knowhere en geraken niet in de Wristling Frog camping die we voor ogen hadden. Gelukkig is er in Papatowai een nog redelijk gezellige campingplek en een winkeltje met patatpureepoeder en blikken worst en rode bonen voor onze extra nacht.

vijfde nacht in de Wristling Frog camping
Nu is het nog maar 18 km naar de volgende camping en we maken twee keer tijd voor een aangegeven wandeling van "40 minutes return". Prachtige oerwoudwandelingen, Tinka en Jolan stappen deze ideale afstand flink. In de Frog-bar trakteren we onszelf op een lams-steak, het in Owaka ingeslagen rantsoen hebben we nog nodig voor de komende twee dag. we willen morgen in een doc camping geraken vlak bij Slope point, het laagste puntje van het zuid eiland, bij zeeleeuwen en pinguïns, en daar nog twee dagen blijven alvorens verder te fietsen naar Invercalgill.
JOEPIE. het waren weer zotte, extreme, avontuurlijk, mooie, fascinerende fietsdagen. de kaap van 500 km is ook gepasseerd.