1. Ik ben in een fantastisch boek verdiept: "Een vrouw op de vlucht voor een bericht" van David Grossman is een 650 bladzijden dik boek van het soort waarin je steeds wil verder lezen, waar je gedachten bij het niet-lezen steeds naar afdwalen. Stukken sterker dan het schriftje "Vlaanderen 2050: metropool op mensenmaat", het vakboek "Ruimte en wonen", de al wat oudere roman van de ouders van Louie "Nooit meer slapen" over een Hollandse wetenschapper in het hoge Noorden (wel leuk om in de sfeer te komen), of het mooie filosofische verhaaltje "de duivel en het meisje" van Paolo Coello die ik de afgelopen 2 maanden heb uitgelezen op de vrije uurtjes in de avonden als we niet aan het rijden, opruimen of internetten/bloggen waren. Nu heb ik dus bitter weinig zin in bloggen omdat die kloeffer van een boek voortdurend ligt te lonken. (Johnny is ook al 2 maanden zoet met een 650 pagina dik boek, maar één van het wetenschappelijke soort -Terra incognita- waar je je niet zo in kan vastbijten als in een meeslepende roman.)
2. Omama en opapa zijn een week met ons meegetrokken. Naast rijden en opruimen moest er 's avonds natuurlijk ook veel bijgepraat worden.
3. De I-pad zit vast. Potvast. Niks aan te doen. Hopelijk vinden we in Oslo een I-pad-bezweerder die het probleem opgelost krijgt, want ik was zo gewend geraakt aan de blogspot-app en het bloggen ging gezellig routineus terwijl Johnny op z'n eigen lap-top andere internetzaken verrichtte. Nu moeten we om beurten op de lap-top.
Nu heb ik drie weken in te halen, beginnen bij het begin:
31 mei - 3 juni, BOHUSLAN
Vlak boven Goteburg ligt een prachtige rotskust met eilanden (waarvan vele met een dorpje en veerpont), baaien, rotsen, steigertjes, bolle kliffen en zwemplekjes. Het plan om daar 2 dagtoeren te fietsen hebben we snel laten varen omdat je liefst in een rondje fietst, maar dan blijf je in Bohuslan op het platte land tussen de velden en bossen en zie je niks van de typische rotskust. Hiervoor moet je een klein doodlopend baantje nemen tot in een dorpje aan het water, met houten vissershuisjes die met stenenhoopjes en paaltjes waterpas boven op de rotsen werden getimmerd. We ruilen het fietsplan dus snel in voor een ferry-plan en nemen 2 dagen een kleine ferry naar een eilandje. We varen naar het eiland Marstrand en een volgende dag naar een nog kleiner eilandje. Als het zonneke het toelaat nemen we een snelle plons in het water. Als de wind te enthousiast is ontdekken de kinderen het eindeloze plezier van garnalen vangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten